Average directional index indicator (ADX)

Dit artikel is een vervolg van de artikelserie over objectieve technische analyses. In dit artikel wordt de Average Directional Index (ADX) besproken. Eerder artikelen in deze reeks, zijn artikelen over het voortschrijdend gemiddelde, de voortschrijdend gemiddelde convergentie/divergentie indicator (ook wel MACD) en de relatieve sterkte index. Dit zijn allemaal objectieve technische analyse methodes. Net als deze andere methodes, kan de ADX gebruikt worden om de trend van een aandeel te meten.

Onderdelen van de ADX

De ADX indicator is opgebouwd uit verschillende componenten. Deze componenten zijn de true range, negatieve directional indicator en de positieve directional indicator. Deze onderdelen worden gebruikt om de uiteindelijke ADX te berekenen, maar voordat ik deze berekening uitleg, worden eerst de opbouw van de verschillende onderdelen besproken.

Allereerst de true range (TR). De TR wordt gedefinieerd als het hoogste resultaat van de volgende drie opties:

• Verschil tussen de hoogste en laagste waarden van de huidige periode (normaal gesproken één dag)
• Verschil tussen de hoogste waarde van de huidige periode en de laatste waarde(close) van de vorige periode
• Verschil tussen de laagste waarde van de huidige periode en de laatste waarde van de vorige periode

Omdat de TR altijd een positieve waarde moet zijn, moet voor elke optie de laagste waarde van de hoogste worden afgetrokken.

Nadat de TR is berekend, kan de gemiddelde TR (ATR) worden berekend. De ATR kan als alleenstaande indicator worden gebruikt, welke de volatiliteit van een aandeel berekend. De ATR is het gemiddelde van de laatste 14 TR waardes. Op de ATR en het gebruik van de ATR zal ik in een later artikel terugkomen.

Het tweede onderdeel van de ADX formule is de negatieve directional indicator (-DI). Deze indicator wordt berekend door middel van de negatieve beweging (-DM) van de laagste en de hoogste waardes van de vorige en huidige periodes. De -DM is de laagste waarde van de vorige periode min de laagste waarde van de huidige periode, maar alleen als het verschil groter is dan het verschil tussen de hoogste waarde van de huidige periode en de hoogste waarde van de vorige periode. Hierdoor ontstaat de volgende formule:

-DM = laagste waarde vorige periode - laagste waarde huidige periode

De positieve directional indicator (+DI) wordt precies hetzelfde berekend, alleen dan met de laagste en hoogste waardes omgedraaid. Dus de +DI is gebaseerd op de positieve beweging (+DM). Hierdoor wordt de berekening:

+DM = hoogste waarde vorige periode - hoogste waarde huidige periode

Een toevoeging aan de berekening van de -DM en de +DM is dat het resultaat nooit onder nul mag komen. Als het resultaat toch nul is, wordt de -DM of +DM op nul gesteld. Daarnaast telt alleen het hoogste resultaat van de -DM en +DM. Dus als de -DM een hogere uitkomst heeft als de +DM, dan wordt de +DM op nul gesteld. Uiteraard geldt hetzelfde als het ongekeerde het geval is.

Om de resultaten van de +DI en -DI glad te strijken, wordt een tijdsspanne van 14 periodes aangehouden. Dus de resultaten van de vorige 13 periodes worden aan het resultaat van de huidige periode toegevoegd, waardoor zowel de -DM als de +DM hoger worden. De totale berekening voor de -DI en +DI wordt dan als volgt:

-DM14 = -DM van de laatste 14 periodes

+DM14 = +DM van de laatste 14 periodes

-DI14 = 100 x (-DM14 / ATR)

+DI14 = 100 x (+DM14 / ATR)

Berekening van de ADX

Nu alle onderdelen van de ADX berekening bekend zijn, kan ik de berekening van de ADX uitleggen. Aangezien ADX Average directional index betekend, kun je wel raden dat eerst de Directional index (DX) moet worden berekend. Voor de DX berekening zijn zowel de som als het verschil van de beide DI's nodig. Het verschil moet altijd positief zijn, dus wordt de laagste waarde van de hoogste afgetrokken. De volgende berekeningen moeten worden gebruikt:

DI14 verschil = -DI14 - +DI14 of DI14 verschil = +DI14 - -DI14

en

DI14 som = -DI14 + +DI14

Om de DX te berekenen, moet de volgende berekening worden uitgevoerd:

DX = 100 x (DI14 verschil / DI14 som)

Nu kan de ADX worden berekend. Hierbij moet de gemiddelde waarde van de laatste 14 DX waardes worden gebruikt. De berekening wordt dan: Now to calculate the ADX, we have to take the average DX from the last 14 periods. The calculation will be:

ADX = DX van de laatste 14 periodes / 14

Wat meet de ADX?

In het kort: de ADX meet de sterkte van een trend, niet noodzakelijkerwijs de richting.

Als de ADX boven de 25 uitkomt, wordt aangenomen dat een aandeel in een sterke trend zit. Als de waarde van de ADX onder de 20 uitkomt, kan worden aangenomen dat het aandeel geen trend laat zien.

Omdat je, naast de ADX, zowel de -DI en +DI in de grafiek kunt tekenen, kun je ook de kruisingen van de -DI en +DI zien. Dus, naast de ADX, kun je nog een indicator uit deze grafiek verkrijgen. Als de -DI de +DI kruist, wordt een signaal voor trendwijziging (richting) afgegeven. Daarnaast kun je ook de richting van de trend zien. Als de -DI boven de +DI uitkomt, dan is de trend neerwaarts. Als de +DI boven de -DI uitkomt, dan is de trend opwaarts.

Welke valkuilen zijn er voor de ADX?

Omdat de ADX berekend wordt door het gebruik van verschillende gemiddeldes welke meerdere meetpunten nodig hebben om tot stand te komen, zit er een vertraging in de ADX. De langere tijdsspannes worden gekozen, hoe groter de vertraging. Dit is de belangrijkste valkuil voor de ADX.

Naast de hiervoor genoemde valkuil, wil ik (opnieuw) toevoegen dat je nooit van één technische indicator alleen moet uitgaan. Je zult altijd meerdere technische indicatoren moeten gebruiken om de verschillende valkuilen op te heffen. Hierdoor wordt de kans op valse signalen verlaagd.