Graham's number

Benjamin Graham was de mentor van Warren Buffett. Naast het zijn van de mentor van één van ’s werelds succesvolste beleggers, heeft Benjamin Graham een aantal interessante ideeën en theorieën nagelaten. Één van deze theorieën is het zogenaamde Graham's number, welke wordt bepaald aan de hand van de waarde van de netto liquide middelen (Net Current Asset Value, NCAV). Het doel van Graham's number is het vinden van ondergewaardeerde aandelen.

Om Graham's number te berekenen zijn, zoals al eerder genoemd, de vlottende activa nodig, maar ook het totaal aan schulden van een bedrijf en het aantal uitstaande aandelen. Van de vlottende activa worden alle schulden afgehaald, waarna een bepaalde waarde overblijft. Deze waarde komt overeen met de waarde die voor de aandeelhouders beschikbaar is. Door deze uitkomst te delen door het aantal uitstaande aandelen, kan de theoretische waarde van een aandeel worden berekend. Deze theoretische waarde is de risicoloze waarde per aandeel bij liquidatie van het bedrijf. In formulevorm is de berekening als volgt:

Een aandeel is ondergewaardeerd als de koers lager is dan Graham's number.

Uiteraard zijn hierin gradaties van onderwaardering en overwaardering aan te brengen. In zijn algemeenheid geldt dat een aandeel ondergewaardeerd en koopbaar is als de koers gelijk of lager is dan 2/3 van Graham's number.

Het komt niet vaak voor dat een aandeel zo laag is gewaardeerd, maar als een aandeel zo laag gewaardeerd is, kan dit een aardig rendement opleveren. Bijkomend voordeel van deze methode voor het waarderen van aandelen, is dat de relatief dure, overgewaardeerde aandelen niet voor aankoop in aanmerking komen. Uiteraard moet deze methode wel consequent worden gebruikt, anders kan het risico worden gelopen dat er alsnog dure aandelen worden aangekocht.

Aandachtspunten Graham's number

Er zijn wel een aantal aandachtspunten waarmee rekening gehouden moet worden als deze methode wordt gebruikt.

Ten eerste gaat deze methode uit van de huidige balans van het bedrijf. Toekomstige winsten of verliezen worden niet meegenomen in de berekening. Dit betekent dat regelmatig moet worden bekeken of de berekening nog geldt. Als de balans wijzigt, dan zal hierop ook gehandeld moeten worden. Een bedrijf kan, door een gewijzigde balans, in meer of mindere mate ondergewaardeerd (of zelfs overgewaardeerd) blijken. Ook kan de aandelenkoers zodanig stijgen dat deze boven Graham's number komt, waardoor het bedrijf niet meer ondergewaardeerd is.

Ten tweede is de oorzaak van de onderwaardering meestal een negatief sentiment ten opzichte van het bedrijf. Negatieve berichten drukken de koers van het aandeel, waardoor deze onder de theoretische koers berekend met Graham's number komt. Er moet dus tegen het algemene sentiment worden gehandeld, wat niet altijd even makkelijk is. Negatieve berichten kunnen de koers nog verder laten dalen.

Als laatst een punt dat samenhangt met het vorige punt, namelijk dat dit een lange termijn strategie is. Er is nooit zekerheid dat een aandeel op het laagste punt is gekocht. De koers kan nog verder dalen, zelfs nadat het aandeel heel laag is gewaardeerd. Op de langere termijn zal de koers weer naar de gemiddelde waardering kruipen en waarschijnlijk zal het aandeel zelfs overgewaardeerd worden. De rendementen op de aandelen die op deze manier zijn geselecteerd zijn op de lange termijn gemiddeld hoger dan het rendement van de gehele markt.

De methode van Graham's number klinkt logisch, maar het vergt veel tijd om de goede aandelen te vinden. Er zijn weinig bedrijven waarvan alle schulden met de liquide middelen kunnen worden afgelost en waarbij er ook nog een kapitaal overblijft om de aandeelhouders te compenseren. Maar als er tijd wordt gestopt in het selecteren van de juiste aandelen, dan kan een rendement worden verwacht dat hoger licht dan het gemiddelde rendement van de markt.